Konferencja przyciągnęła specjalistów wielu dziedzin: lekarzy rodzinnych, internistów, kardiologów, diabetologów, nefrologów. Również wykładowcami byli eksperci z zakresu tych specjalizacji. To dowód na interdyscyplinarny wymiar aterotrombozy i potrzebę tego typu spotkań. Podczas tegorocznej Konferencji zostały przedstawione zagadnienia dotyczące skutecznych terapii chorób związanych z aterotrombozą oraz kontrowersjami, jakie mogą wywoływać nawet powszechnie przyjęte metody leczenia. Mówiono również o prewencji. Wszystkie wykłady  spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem całego audytorium.

W ramach Konferencji odbyły się dwie niezwykle interesujące sesje naukowe. Pierwsza z nich składała się z wykładu inauguracyjnego, przedstawiającego najnowszą wiedzę na temat patofizjologii aterotrombozy, wygłoszonego przez prof. dr hab. Anettę Undas oraz debat pro-kontra. Debaty te dotyczyły dwóch bardzo ważnych tematów, a co ważniejsze, dwóch bardzo licznych populacji chorych: pacjentów z cukrzycą i pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową. W pierwszej debacie zestawiono podejście „glukocentryczne” do pacjenta z cukrzycą z podejściem „naczyniocentrycznym”. Dyskutowano czy najważniejszym celem leczenia jest doprowadzenie do prawidłowego poziomu cukru, czy też ważniejsza jest ochrona naczyń poprzez m.in. obniżanie ciśnienia tętniczego, co pośrednio ma zmniejszyć ryzyko udaru, niewydolności serca i innych naczyniowych powikłań cukrzycy. W drugiej debacie natomiast na uczestników Konferencji czekała prawdziwa niespodzianka. Mianowicie, prof. dr hab. Adam Witkowski, uznany kardiolog inwazyjny podjął się trudu wykazania wyższości leczenia zachowawczego pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową nad leczeniem inwazyjnym, w którego obronie stanął dr hab. Dariusz Dudek. Z burzliwej debaty można wywnioskować, że współczesne leczenie farmakologiczne jest bardzo skuteczne, pod warunkiem, że jest ono stosowane. Leczenie inwazyjne (angioplastyka, leczenie chirurgiczne) powinno być rozważone przy nieskuteczności leczenia zachowawczego i/lub w przypadkach dużego obszaru odwracalnego niedokrwienia, korespondującego ze zwężeniem naczynia wieńcowego. Obydwie debaty skończyły się konsensusem ekspertów, ale dyskusje były tak interesujące, że na pewno na długo zostaną w pamięci uczestników.

Konferencję zakończyła ciekawa sesja interaktywna z pytaniami od publiczności i głosowaniem „Gorące tematy 2009”.

Choroby sercowo-naczyniowe są jednym z najważniejszych zagrożeń, z którymi musi się zmierzyć polskie społeczeństwo. Statystyki nie są optymistyczne. Możemy jednak skutecznie przeciwdziałać dalszej eskalacji problemu. Aby tego dokonać niezbędna jest aktywna współpraca całego środowiska medycznego oraz wzajemna wymiana wiedzy i doświadczenia. W tym celu Instytut Aterotrombozy organizuje doroczne Konferencje Naukowe.

- Mamy bardzo rozbudowane plany dotyczące upowszechniania wiedzy na temat aterotrombozy. Bardzo zależy nam, aby dotrzeć do lekarzy różnych specjalności, bo wiemy, że problem ten dotyczy nas wszystkich – tymi słowami przywitała gości dr hab. Janina Stępińska, Przewodnicząca Rady Naukowej Instytutu Aterotrombozy, Kierownik Kliniki Wad Nabytych Serca i Oddziału Intensywnej Terapii Kardiologicznej Instytutu Kardiologii w Warszawie.

Podczas Konferencji zostały wręczone Nagrody Instytutu Aterotrombozy za najbardziej oryginalne doniesienie dotyczące aterotrombozy, przedstawione na XII Kongresie Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Jury w składzie: prof. dr hab. Andrzej Beręsewicz , prof. dr hab. Krzysztof J. Filipiak, prof. dr hab. Artur Mamcarz oraz prof. dr hab. Adam Witkowski przyznało Nagrodę doktorowi Waldemarowi Mieleckiemu z II Kliniki Kardiologii CM UJ w Krakowie za pracę: Effects of early abciximab administration before primary percutaneous coronary intervention on left ventricular function assessed by cardiac magnetic resonance. W tym roku także po raz pierwszy przyznano Nagrodę IA za najbardziej interesujące doniesienie oryginalne dotyczące aterotrombozy, wygłoszone na XX Kongresie Polskiego Towarzystwa Neurologicznego. Nagrodę otrzymała dr n. med. Iwona Sarzyńska-Długosz z Instytutu Neurologii i Psychiatrii w Warszawie za pracę: Rozwój sieci pododdziałów udarowych w Polsce. Warto dodać, że prof. dr hab. Anetta Undas., która wygłosiła wykład inauguracyjny w czasie IV Konferencji Naukowej IA jest ubiegłoroczną laureatką Nagrody

W swoich wystąpieniach eksperci wielokrotnie podkreślali konieczność kompleksowej oceny ryzyka pacjenta. Duży nacisk położono na aspekt praktyczny wykładów. Ich doskonałe uzupełnienie stanowi broszura edukacyjna „Skale ryzyka wykorzystywane w wytycznych ESC – praktyczne kompendium”, którą otrzymał każdy uczestnik Konferencji. Publikacja ta, to bezpłatny „przewodnik” po skalach, który został przygotowany przez uznanych ekspertów. Każda zawarta w niej skala opatrzona jest profesjonalnym komentarzem. Zadaniem tego praktycznego kompendium jest pomoc lekarzowi w prawidłowym oszacowaniu ryzyka, a tym samym poprawienie rokowania pacjenta.

 - Doskonale wiemy, że wytyczne towarzystw naukowych mają na celu uporządkowanie  zasad postępowania w rozmaitych stanach, nie tylko kardiologicznych. W naszym kompendium posłużyliśmy się skalami, które są propagowane przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne. Wybraliśmy 8 skal, które zostały w bardzo przystępny sposób skomentowane przez uznanych ekspertów. Wszystkie, poza skalą Framingham, są skalami z zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Myślę, że opracowane w takiej formie stanowią cenny materiał pomocny w codziennej praktyce lekarskiej. Jestem przekonana, że przy okazji następnej Konferencji będziemy mogli przekazać Państwu analogiczną broszurę dotyczącą skal ryzyka wykorzystywanych przez lekarzy innych specjalności – powiedziała dr hab. Janina Stępińska.